جان ویلسون دولت و جامعه مصر باستان را به یک هرم تشبیه کرد،  آنگاه هرم کوچک و مستقلی را به عنوان نماینده پادشاهی که بالاتر از وزرای او بود،  که به نوبه خود بالاتر از فرمانداران کشور و روستاها بود،  بالای سر مردم،  و از نظر کارگران کوچک و بزرگ،  مکان فرعون تنها راه ارتباطی با خدایان بود و او بالاتر از کاهنان بود.  بالاتر از مردم.  از آنجا که مقامات ارشد،  مالکان و کشیشان تنها در یک طبقه بودند و او آنها را در انجام وظایف خود به او محول کرد (1).  ، شاهزادگان ولایات و کاهنان اعظم و سپس طبقه پایین که طبقه حاکم بود.